SEPERTI hari-hari
biasa, aku dan staf sering melepak di warung, biasanya dalam lingkungan jam
8.30 hingga 9.00 pagi. Pagi sebegitu biasanya kalangan kakitangan kerajaan akan
ke pejabat “nombor dua” mereka iaitu melepak di warung.
Mungkin inilah budaya
kakitangan kerajaan, kena pergi ke warung dulu baru boleh buat kerja kalau
tidak gelisah semacam di pejabat. Di mana-mana tempat di Malaysia ini,
kebanyakan kakitangan kerajaan menjadi lumrah untuk mereka mengunjungi warung
bersama-sama teman.
Biasanya topik
perbualan yang dibincangkan lebih kepada isu politik, masalah kerja, keluarga,
perempuan dan pelbagai masalah peribadi boleh untuk kita dengari di warung
waktu itu. Seakan meriah kerana pelbagai peringkat kakitangan akan kita temui,
dia bos kah, kuli kah, doktor kah, peguam kah semuanya melepak di warung
sebagai stesen persinggahan.
Fenomena apakah ini?
Malah ia bukan menyerang kakitangan kerajaan sahaja, malah kakitangan swasta
tak ketinggalan. Pelbagai usia, bangsa, kerjaya dan kedudukan akan melepak di
warung sebentar semata-mata untuk duduk sambil bercakap-cakap tentang isu-isu
panas serta apa-apa sahaja yang hendak dibualkan dan itulah kepuasan yang susah
nak digambarkan!
Kalau kita teropong
dari sudut etika kerja, ia satu sikap yang tidak baik atau tidak elok kerana
masa banyak terbuang begitu sahaja tanpa memberi manafaat kepada penjawat dan
organisasi itu sendiri malah masa yang ada terbuang tanpa digunakan dengan
betul.
Tapi mengapa perkara
ini terus berlaku tanpa ada apa-apa tindakan daripada pihak berwajar atau
tindakan tatatertib terhadap mereka ini? Seolah-olah kewajiban untuk duduk di
warung diwajarkan dan sesuatu yang perlu. Adakah sesuatu kebiasaan yang jika
dihentikan boleh mengurangkan inovatif dan kreativiti seseorang itu? Mungkin melepak
di warung merupakan suatu motivasi yang boleh mendatangkan kejituan dan
menelurkan idea-idea yang menarik dalam memperbaiki sesuatu institusi.
Mungkin susah nak aku perkatakan di sini kerana aku salah seorang dari mereka yang gemar duduk di warung sebelum aku mulakan kerja-kerja aku di pejabat, bagaimana dengan tuan-tuan semua? Adakah kita serupa?
No comments:
Post a Comment